Piêkno! Rozpala iskr¹ skrzydlat¹.
Okrywa dreszczem jak bia³¹ szat¹;
Tak nagi blask budzi siê,
Ogl¹dam raz dwie twarze mroku.
Na szarym niebosk³onie ob³oki k³êbi¹c siê nisko.
Przes³oni¹ ch³ód gdy p³onie, serce jak ziem i wnêtrza
Ognisko;
A my l spadnie daleko, do g³êbi zapomnienia;
(gdzie) Têsknota zamkniêta powiek¹ czas w nie miertelno æ
zmienia
Jak wichru szum przewodni, gra rogów wo³anie dzielne;
Z d wiêkiem tej melodii, powróc¹ my li nie miertelne;
I odrodz¹ siê cienie przy bladym wietle miesi¹ca,
Rozb³y nie dawne wspomnienie, z nim zemsta jak krew gor¹ca.
Milknie przysz³o æ w wiêtym Borze,
Ciszê - g³uszy tylko szept;
Wrzaskiem w tej grudniowej porze
Do - mej skrytej duszy bieg³.
Tam z jednego pnia przesz³o æ wo³a mnie;
Imieniem wyrytym w ród gwiazd; stra¿niczki dwie
Potokiem swych ³ez wstrzyma³y dnie;
Na zawsze ju¿ pie á namiêtno æ rwie.
Dwie Twarze Mroku Video (MV)
Abusiveness - Dwie Twarze Mroku Lyrics
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
Piêkno! Rozpala iskr¹ skrzydlat¹.
Okrywa dreszczem jak bia³¹ szat¹;
Tak nagi blask budzi siê,
Ogl¹dam raz dwie twarze mroku.
Na szarym niebosk³onie ob³oki k³êbi¹c siê nisko.
Przes³oni¹ ch³ód gdy p³onie, serce jak ziem i wnêtrza
Ognisko;
A my l spadnie daleko, do g³êbi zapomnienia;
(gdzie) Têsknota zamkniêta powiek¹ czas w nie miertelno æ
zmienia
Jak wichru szum przewodni, gra rogów wo³anie dzielne;
Z d wiêkiem tej melodii, powróc¹ my li nie miertelne;
I odrodz¹ siê cienie przy bladym wietle miesi¹ca,
Rozb³y nie dawne wspomnienie, z nim zemsta jak krew gor¹ca.
Milknie przysz³o æ w wiêtym Borze,
Ciszê - g³uszy tylko szept;
Wrzaskiem w tej grudniowej porze
Do - mej skrytej duszy bieg³.
Tam z jednego pnia przesz³o æ wo³a mnie;
Imieniem wyrytym w ród gwiazd; stra¿niczki dwie
Potokiem swych ³ez wstrzyma³y dnie;
Na zawsze ju¿ pie á namiêtno æ rwie.
Okrywa dreszczem jak bia³¹ szat¹;
Tak nagi blask budzi siê,
Ogl¹dam raz dwie twarze mroku.
Na szarym niebosk³onie ob³oki k³êbi¹c siê nisko.
Przes³oni¹ ch³ód gdy p³onie, serce jak ziem i wnêtrza
Ognisko;
A my l spadnie daleko, do g³êbi zapomnienia;
(gdzie) Têsknota zamkniêta powiek¹ czas w nie miertelno æ
zmienia
Jak wichru szum przewodni, gra rogów wo³anie dzielne;
Z d wiêkiem tej melodii, powróc¹ my li nie miertelne;
I odrodz¹ siê cienie przy bladym wietle miesi¹ca,
Rozb³y nie dawne wspomnienie, z nim zemsta jak krew gor¹ca.
Milknie przysz³o æ w wiêtym Borze,
Ciszê - g³uszy tylko szept;
Wrzaskiem w tej grudniowej porze
Do - mej skrytej duszy bieg³.
Tam z jednego pnia przesz³o æ wo³a mnie;
Imieniem wyrytym w ród gwiazd; stra¿niczki dwie
Potokiem swych ³ez wstrzyma³y dnie;
Na zawsze ju¿ pie á namiêtno æ rwie.