Bazen sessiz kalırsın
Günlerce susarsın
Ama ne yaparsan yap
Sevdiyse kalbin eğer
İçinden söküp atamazsın
Görmek istemezsin
Görmeyince özlersin
Konuşmak istemezsin bazen
Ama sesini bile özlersin
Aşk, hasret, özlemek
Ne garip bir duygudur
İnsanın yüreğinde derin
Bucu bucağı olmaz yaradır
Ama kimse yara olsun diye
Birine yar dememiştir
Sadece çıkarsız menfuatsiz
Sabepsiz nedesinsiz sevmiştir
Çıkar ile bir çift göze bakan
Daldan dala konan bizden değildir
Aşk aldığın nefes boyunca
Yüreğinin sesidir
Anlatmak istersin arada
Dinleyen bulamasın bazen
Bazen kimseye anlatamazsın kendini
İçinde yaşarsın korkarsın anlatmaya
Nazar değer diye ölümsüz sevdana
Bazen bir çiçek gibi beslersin sevgisini
Bazen bir papatya menekşe gibi görürsün
Bir fesleğen gibi görürsün yeşil yeşil çilek açan
Bir dalga açan gül olmak istersin onunla
Hiçbir sebep engel olamaz
Senin ona aşkına ve sevmene
Kelimeler kifayetsiz kalır
Anlatmaya ömür yetmez
Yaza yaza bitiremez
Anlata anlata tükenmez
Kalbin birtek onun varlığıyla anlam bulur
Birtek onun gülüşüdür senin umudun
Sadece onunla olur mutluluğun
Sadece onda görürsün aradığın herşeyi
Yüreği ona aitse kördür gerçek sevenin gözleri
Sevmek sebepsiz nedensiz bir amaçtır bazen