Æ har en uvane som aldri forsvinn
Æ samle på de rareste ting
Gamle minna som æ pakke bort
Men som et esketroll sprett du opp
Æ fore sjela mi med gammel løgn
Førr mange døgn med for lite søvn
Og æ har sviktanes impulskontroll
Du sprett frem som et esketroll
Ååå - men det kommer en dag der du må se dæ tebake
Ååå - Du kan sprelle og vri dæ, men du vet at du tape
Det finnes beskyttelse mot lynnedslag
Og man kan sove bort en dårlig dag
Men mot overmakta finnes ikkje skjold
Æ blir hjemsøkt av et esketroll
Ååå - men det kommer en dag der du må trygle om nåde
Ååå - men ordan forsvinn
Førr du trur ikkje på det