[Extreme Hate Of An Egoistic Existence]
Ju¿ nied³ugo zapal¹ wiece by uczciæ nasz¹ pamiêæ
Odeszlimy z w³asnej woli
Niechc¹c zyæ tak normalnie - nienormalnie
Nie chce rzucaæ ¿alu
P³acz niech bêdzie rozkosz¹
Nigdy nie przypomnê sobie, jakie by³o to ¿ycie
Ludzkoæ w okowach obowi¹zku
Niezdolna do wyboru, zdana na ³askê idea³ów
Ludzkoæ ukrzy¿owana
A ja by³em wolny, by³em Piotrem
Który trzykrotnie wypar³ siê Chrystusa!
Nie ufam nikomu, ka¿dy jest samotnikiem
Za ¿ycia i po mierci
Skrajna nienawiæ ogarnia mój umys³
W egoistycznej egzystencji
Odchodzê w nicoæ, obracam siê w niebyt
Rozp³ywam i rozpadam siê
Ujrza³em marnoæ wiary
Odchodzê w niematerialn¹ rzeczywistoæ
Nie chcê o tym myleæ, zostawi³em cierpienia
Nie tak mia³y boleæ, ukryte w sercu marzenia
Z³udne obietnice i nadzieje, powtarzane od wieków
Ok³ama³y nasze dzieje
Ja mam doæ, odchodzê, spadam w przepaæ!
Arkona - Skrajna Nienawiæ Egoistycznej Egzystencji Lyrics
Arkona - Skrajna Nienawiæ Egoistycznej Egzystencji Lyrics
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
[Extreme Hate Of An Egoistic Existence]
Ju¿ nied³ugo zapal¹ wiece by uczciæ nasz¹ pamiêæ
Odeszlimy z w³asnej woli
Niechc¹c zyæ tak normalnie - nienormalnie
Nie chce rzucaæ ¿alu
P³acz niech bêdzie rozkosz¹
Nigdy nie przypomnê sobie, jakie by³o to ¿ycie
Ludzkoæ w okowach obowi¹zku
Niezdolna do wyboru, zdana na ³askê idea³ów
Ludzkoæ ukrzy¿owana
A ja by³em wolny, by³em Piotrem
Który trzykrotnie wypar³ siê Chrystusa!
Nie ufam nikomu, ka¿dy jest samotnikiem
Za ¿ycia i po mierci
Skrajna nienawiæ ogarnia mój umys³
W egoistycznej egzystencji
Odchodzê w nicoæ, obracam siê w niebyt
Rozp³ywam i rozpadam siê
Ujrza³em marnoæ wiary
Odchodzê w niematerialn¹ rzeczywistoæ
Nie chcê o tym myleæ, zostawi³em cierpienia
Nie tak mia³y boleæ, ukryte w sercu marzenia
Z³udne obietnice i nadzieje, powtarzane od wieków
Ok³ama³y nasze dzieje
Ja mam doæ, odchodzê, spadam w przepaæ!
Ju¿ nied³ugo zapal¹ wiece by uczciæ nasz¹ pamiêæ
Odeszlimy z w³asnej woli
Niechc¹c zyæ tak normalnie - nienormalnie
Nie chce rzucaæ ¿alu
P³acz niech bêdzie rozkosz¹
Nigdy nie przypomnê sobie, jakie by³o to ¿ycie
Ludzkoæ w okowach obowi¹zku
Niezdolna do wyboru, zdana na ³askê idea³ów
Ludzkoæ ukrzy¿owana
A ja by³em wolny, by³em Piotrem
Który trzykrotnie wypar³ siê Chrystusa!
Nie ufam nikomu, ka¿dy jest samotnikiem
Za ¿ycia i po mierci
Skrajna nienawiæ ogarnia mój umys³
W egoistycznej egzystencji
Odchodzê w nicoæ, obracam siê w niebyt
Rozp³ywam i rozpadam siê
Ujrza³em marnoæ wiary
Odchodzê w niematerialn¹ rzeczywistoæ
Nie chcê o tym myleæ, zostawi³em cierpienia
Nie tak mia³y boleæ, ukryte w sercu marzenia
Z³udne obietnice i nadzieje, powtarzane od wieków
Ok³ama³y nasze dzieje
Ja mam doæ, odchodzê, spadam w przepaæ!