Arrhtos Logos - Diadromh Lyrics

Δεν είμαι στον άσσο μα αισθάνομαι σαν να μην έχω τίποτα καταφέρει
μα μου αρκεί που βαδίζουμε μεσ' τη βροχή πλάι χέρι χέρι
Τρέχουμε κάτω από όλες τις στέγες νέα μέρη μαζί ανακαλύπτουμε
και κατράμι σκιές που μας τράβαγαν πίσω παρέα συνθλίβουμε

Περνάνε τα χρόνια μου λες , και απαντώ πως τον χρόνο τον φτιάξαμε εμείς
να μας καταπιέζουν οι υπόλοιποι άνθρωποι να κάνουμε πράγματα
Να κάνεις παιδιά πριν γεράσεις νωρίς στη δουλειά να πηγαίνεις χωρίς
να μπήκαν για μια στιγμή στο μυαλό σου να δουν τα δικά σου οράματα

Ευχή και κατάρα να είσαι χαζός λέγαμε τότε θυμάσαι ;
μα απορώ ώρες ώρες αν γίναμε όλα εκείνα που όλοι μας κράζαμε
Να αδράζεις την μέρα να ξύπνας νωρίς , αργά μην κοιμάσαι
ο χρόνος περνάει και μένεις στάσιμος θα μετανιώνεις και θα λυπάσαι

Να βγαίνεις τώρα που μπορείς , με όποια και όποιον μπορείς
να'σαι εξωστρεφής , επικοινωνιακός να γίνεις δικηγόρος δικαστής
στρατιωτικός ή μπάτσος
Δεν έχουμε κανέναν , είμαστε μόνο εμείς , ακούς; μόνο εμείς
Πάνε βρες κάνα χόμπι της προκοπής , άσε το ραπ είσαι άμετρος ίσως και φάλτσος...

Και όντως ...Έχω ...

Ελλατωματική προσωπικότητα για όλους τους μάλακες που έχουνε λάθος πρότυπα
Και έχει ανθίσει αυτό το κάτι μέσα μου και ορκίζομαι δεν είμαι στον άσσο
Περνάνε τα χρόνια μου λές και απαντώ πως τίποτα δεν είναι αργά
και προς όλους αυτούς που μας θέλαν στην πρέσα ήταν όντως αμόρφωτοι για τα καλά.
Και αυτοί οι αμόρφωτοι ξέρουν πως να μεγαλώνουν παιδιά , τα κάνουν ίδια με τα μούτρα τους ίδιοι φασίστες και θρήσκοι όλοι τα ίδια σκατά
Ο μόνος λόγος να φέρω στον κόσμο ένα παιδί που θα ζει με αυτά τα τέρατα , θα'ναι
να του δώσω και εφόδια να τα πολέμα
Και τα οράματα που είχα στο κεφάλι μου πέφτουνε σαν το Γεφύρι της Άρτας
αφού ότι ονειρεύομαι , όταν κλεινω τα μάτια γκρεμίζεται σε μια στιγμή
Δεν ξυπνάω το πρωί , το παίρνω σερί , μόνος στην ανατολή
μα είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι πως σε έχω δίπλα μου και αν χρειαστεί θα φύγουμε μαζί
Την μοναξιά σου να δεν αγαπήσεις , πες μου πως θα την ξορκίσεις
κι είναι απ'τις λίγες φορές που δεν άλλαξε τίποτα και όμως νιώθω να έφυγε αυτό το κενό
Υπερανάλυση σημαίνει σκέφτομαι και γράφω μα έμεινα μόνο στις σκέψεις αφου τιποτα ποια δεν πράττω , μα τουλάχιστον έμαθα να μ'αγαπώ
Ποιος έχει την ωριμότητα πες μου να κρίνει κάτι ως σωστό
ποτέ δεν θα πάω με τις νόρμες , προτιμώ ο κοσμάκης , να με λέει αντιδραστικό.
Να μην έχει όρια αυτό το μυαλό , να ζω όπως θέλω εγώ παρα όντας καταπιεσμένος
να εκπέμπω ένα νέφος τίγκα τοξικό
Και καλύτερα να είσαι χαζός παρα ηλίθιος από επιλογή
στο λέω εκ' πείρας που είδα να πέφτουν τα κάστρα μέσα σε μία στιγμή
Δεν έμειναν στέγες και αυτή η βροχή μου τρυπάει το δέρμα μα ώσπου να βγει ο ηλιος
θα απολαμβάνω την διαδρομή μόνος ή ψήσου να έρθεις και εσύ
Αν είσαι φίλος...