Arrhtos Logos - Xrwma Gkri Lyrics

Σε κατάθλιψη θα πέσω μια εβδομάδα σερί, θα κάτσω σπίτι στο δωμάτιο ακούγοντας μουσική
με απώτερο σκοπό να διψάσω για ζωή , και στην συνέχεια να τα σπάσω όλα ως την χαραυγή
Γιατί έτσι με κουμαντάρω όταν θέλω να ξεσπάσω ,γιατί πρέπει να σπάσει η ρουτίνα για να ξεδιψάσω
γιατί αν δεν αποφορτιστώ φοβάμαι πως θα σκάσω ,γιατί βρίσκομαι στο τέλος του μήνα πάλι στον άσσο
Έψαχνα κάποιον κάποιο βράδυ κάπου έξω στο σκοτάδι έψαχνα μια επαφή ένα χάδι να γιατρέψει το ρημάδι
το κενό ,ήθελα κάπου να εκφραστώ στην τσέπη ούτε ρευστό για μια μπύρα να βγω από μαύρους δαίμονες να απαλλαχθώ
Μα δεν πειράζει για άλλη μια φορά στο σπίτι στο δωμάτιο στο σκοτάδι στο PC εδώ στην κρύπτη
θα εκφράσω εδώ τις σκέψεις μου με εμένα θα τσουγκρίζω το μυαλό να καθαρίσει από της πολιτείας το γκρίζο

Εδώ στης πολιτείας το γκρίζο .
Εδώ στης πολιτείας το γκρίζο
την κοιτάζω να θυμάμαι λόγους που έπαψα να ελπίζω,
μου τα σκάει η μοναξιά και το κεφάλι μου γεμίζω
Εδώ στης πολιτείας το γκρίζο .
Εδώ στης πολιτείας το γκρίζο
Έχω σκοτώσει την ελπίδα τους τοίχους να χρωματίσω ,
λεν στα απλά είναι η ζωή μα απλά δεν ξέρω πως να ζήσω

Κίτρινα φώτα , γκρίζα πόλη , καλό φόντο για πορτρέτο , είμαι καλά μου λέω και σε παρακαλώ ζωγράφισε το
Καμβάς κάρβουνο και ιδρώτας δίπλα απ'τον καφέ τον σκέτο Μια καμπύλη ένα χαμόγελο άπλα αποτύπωσε το
Είμαι άυπνος πέντε μέρες πέντε γαμημένες μέρες , στοιχειωμένος από γνώμες συμβουλές και από φοβέρες
στο συρτάρι ένα 9άρι με δυο βαπτισμένες σφαίρες η μια γράφει πούστη καν'το κι' η άλλη καλύτερες μέρες
Δώσε μου ένα κέρμα στην τύχη να το διαλέξω να γελάω όσο αυτό γυρνάει να παγώσω όταν σταματήσει
θα'ρθει η δύση και ο κρότος τον 4ο θα φωτίσει να μείνει πάντα ζωντανό το χρώμα που έτσι θα επιλέξω
Ποιητές της εσωστρέφειας θα πίνουν στην υγειά μου που δεν ήμουνα ζωγράφος μα έμαθα να ζωγραφίζω
Κάποιοι πέταξαν κομμάτια απ'τον καμβά στην γειτονιά μου , γιατί έτσι γεννιέται η τέχνη μεσ' της πολιτείας το γκρίζο

Εδώ στης πολιτείας το γκρίζο .
Εδώ στης πολιτείας το γκρίζο
την κοιτάζω να θυμάμαι λόγους που έπαψα να ελπίζω,
μου τα σκάει η μοναξιά και το κεφάλι μου γεμίζω

Εδώ στης πολιτείας το γκρίζο .
Εδώ στης πολιτείας το γκρίζο
Έχω σκοτώσει την ελπίδα τους τοίχους να χρωματίσω ,
λεν στα απλά είναι η ζωή μα απλά δεν ξέρω πως να ζήσω