Παράγοντες άσταθοι,εισβάλλουν στην άσταθή μου ζωή
Ποιος θα πρωτοφάει το Χ; και σε ποιον λάκο θα βυθιστεί
Για μένα η ουσία δεν βρίσκεται σ'ένα γραμμάριο
Μα σ'ένα χάραμα τον Αύγουστο
Ένα μπουκάλι κι ένα μισοσκισμένο τετράδιο
Θυμάσαι τότε που σου'πα τα λέμε αύριο
Εν τέλει δεν τα'παμε ποτέ
Τα σκατώσαμε κι οι δύο,γάματο
Δεν πατάω σε μπουρδέλα
Μου φτάνει που έριξα μια ματιά στα σπίτια σας μέσα
Μου λένε είσαι ταλέντο χαραμίζεσαι
Τους λέω το χάραμα βυθίζομαι
Υποδύομαι πως πνίγομαι
Κι εν τέλει κανείς δεν με βοήθησε
Ένας περαστικός,χέρι πήγε ν'απλώσει,κοίτα τον πνίγηκε
Πιάσαμε κουβέντα με μπουρμπουλήθρες για decor και γδύθηκε
Το μήνυμα περίπλοκο για τον δέκτη,δεν αποκωδικοποιήθηκε
Φέρτε μου μια γκιλοτίνα
Σε λίγα χρόνια να κρεμάσω το κεφάλι μου στην λιμουζίνα
Δεν μου'ναι δύσκολο να εκφραστώ
Το πετυχαίνω καλύτερα απ'τον εαυτό μου να συντηρώ
Πες με συντηριτικό
Που χρησιμοποιώ το ίδιο συστατικό
Και μπαίνει σε κάθε συντακτικό
Φέρτε μου μια γκιλοτίνα
Σε λίγα χρόνια να κρεμάσω το κεφάλι μου στην λιμουζίνα γαμώ