Τα κόκκαλά μου βγαίνουν έξω από το σώμα μου
Η άποψή μου δεν βγαίνει απευθείας από το στόμα μου
Κάθομαι σκέφτομαι πρώτα
Όσο περιμένεις ρώτα
Γίνομαι ζάντα μπας κι αλλάξει η ρότα
Θέλω να σου πω να προσέχεις τον κώλο σου
Γιατί έχω φάει τόσες φορές τον κώλο μου
Πλέον τον προστατεύω
Κανένανε δεν πιστεύω
Τώρα κάτσε βάλε ταμπέλα τραπά
Ενώ στίχους δεν έχεις καν ακουστά
Γεμίσαμε κριτές με κομμένα αυτιά
Όλη μέρα διαδικτυακά
Πόσο εύκολη,η στιγμή της κρίσης
Όταν δεν χρειάζεται κάποιον να αντικρίσεις
Επιτηδευμένη επανάληψη
Προσπαθώντας για εγκεφαλική ανάληψη
Μα είναι βυθισμένος σε κατάθλιψη
Οπότε στην φωνή μου έκανε παράλειψη
Δεν βιώνω εγκατάλειψη
Είμαι σε διαδικασία εξάλειψης
Δεν υπάρχει παράδεισος ούτε αμαρτιών άφεση
Το συγχωροχάρτι κάηκε στην κατάθεση
Ο θεός κοιμάται πάνω σε αργύρια
Που του προσφέρουν οι απεσταλμένοι
Ενώ οι πιστοί περνάνε μαρτύρια
Είναι όλοι εκεί πάνω μαζί ευτυχισμένοι
Πόσο εύκολη,η στιγμή της κρίσης
Όταν δεν χρειάζεται κάποιον να αντικρίσεις
Πόσο εύκολη είναι η στιγμή της κρίσης