Såra og nere - adle kan se det
Han fekk det ikkje te alligavel
Blakke og sliten - så prega og liten
Har du te ei øl nå i kveld
Kom og følg han - Mathilde
Følg han Mathilde - ååh
Kom og følg han - te sengs
Ver så snill
Våre oppi det mesta - men
Synke stadigt
E lei av di som alltid - får det te
Og di ordå han seie
Kan knusa i mårå
Når tørsten blir stor - kan du se
Kom og følg han Mathilde
Følg han Mathilde - ååh
Kom og følg han - te sengs
Ver så snill
Han har ropt heilt stille - og
Sagt - at han ville
Bli bedre enn di kviskra at han va
Og han ber deg om å tro på
Den stemmen i speilet
Den som seie du e den
Som han vil ha
Han lengte mot lyset
Og vil gjerna sletta
En svak silhuett
Fylt med feil
Kom og følg han Mathilde
Følg han Mathilde - ååh
Kom og følg han - te sengs
Ver så snill
Han har visst det så lenge nå
- det at han trenge
å få lindra det vonda
Det som blør
Det smerte og skjere
I marg, sjel og bein
Når han åpne si innerste - svartaste dør
- så følg han Mathilde
Følg han Mathilde ååh
Kom og følg han - te sengs
Ver så snill
Har levd i sin egen drøm
Det kan han sei:
""eg har levd møje merr enn eg tør""
Smakt av det mesta - drukna det besta
Eg husk ikkje adressen te ein einaste vei
Følg han Mathilde
Følg han Mathilde - ååh
Kom og følg han - te sengs
Ver så snill
Og du kan spør di du kjenne
Om det av og te hende
At di òg kamuflere sin sjel
For me eige jo adle
Den sekken me bere -
Den med sorgtunge minner
Me vil slå ihjel
Så - følg han Mathilde
Følg han Mathilde åå
Kom og følg han - te sengs
Ver så snill
Og nå pakke han samen
Kver ein lengsel han eige
- tar med seg det besta han har
Ei skitten blå skjorta
Et skrin han har lagd
Og han vente på det
å få reisa tebage te
Den siå han komme fra
Den - plassen som han kjenne bra
- der du - Mathilde - òg e