Horizonti - Balada e aktorit të harruar! Lyrics

Perde e pluhurosur, dritat fikur në skenën bosh
Skenografi e zbehur, jehona duartrokitjesh tashmë të largëta në kohë
Grimi që hiqet, maska të varura si fantazma nga e kaluara
Një burrë i vetmuar endet në prapaskenë, me zemrën e lodhur dhe të zhgënjyer

Balada e aktorit të harruar, një melodi rolesh të pa përjetuara
Lotë të rremë të derdhur me urdhër, duartrokitje kalimtare si ëndrrat e rënë
Ai luante heronj dhe të dashuruar, mbretër dhe poetë të munduar
Por askush nuk e njohu shpirtin e vërtetë, të fshehur pas perdeve të konsumuara

Fotografitë e zverdhura tregojnë një fytyrë të re dhe shpresëdhënëse
Sytë që shkëlqenin nga ëndrrat, një zë që aspironte të thoshte të vërtetën
Vite të kaluara duke ndjekur suksesin, duke marrë etapa gjithnjë e më të vogla
Fama e pakapshme si një mirazh në shkretëtirë, duke lënë vetëm hidhërim dhe heshtje

Balada e aktorit të harruar, një melodi rolesh të pa përjetuara
Lotë të rremë të derdhur me urdhër, duartrokitje kalimtare si ëndrrat e rënë
Ai luante heronj dhe të dashuruar, mbretër dhe poetë të munduar
Por askush nuk e njohu shpirtin e vërtetë, të fshehur pas perdeve të konsumuara

Ndoshta në ndonjë cep të fshehur, ka ende një skenë që e pret atë
Një publik me sy të sinqertë, të gatshëm për të parë përtej maskës së krijuar
Një monolog i sinqertë, një rrëfim i shpirtit të zhveshur dhe të çarmatosur
Për të treguar historinë e tij, historinë e vërtetë të aktorit të harruar

Balada e aktorit të harruar mund të bëhet një himn i së vërtetës
Lotë të vërtetë që lagin skenën, një akt i fundit dinjiteti
Ai luante heronj dhe të dashuruar, mbretër dhe poetë të munduar
Dhe së fundi, shpirti i vërtetë zbulohet, i ndriçuar nga qendra e vëmendjes së kujtesës së çliruar

Perdja bie ngadalë, por një fije shprese mbetet
Zëri i aktorit të harruar, një pëshpëritje që përshkon kohën, një këngë shpengimi që nuk harrohet