Silmissà  à  à  à  à  à  à  à ¤ni orpo katse lapsen eksyneen
Rakkautesi jà  à  à  à  à  à  à  à ¤ljet vihloo rintaa
Kà  à  à  à  à  à  à  à ¤y pimeys pà  à  à  à  à  à  à  à ¤à  à  à  à  à  à  à  à ¤lle lailla pommikonelaivueen
Ja minà  à  à  à  à  à  à  à ¤ kun en koskaan kysy hintaa.
Viidestoista yà  à  à  à  à  à  à  à ¶ taas saapuu painajaisineen
Ja kaikki, paitsi elà  à  à  à  à  à  à  à ¤mà  à  à  à  à  à  à  à ¤, on turhaa
Aina oikein uskoa ei jaksa ihmiseen
Kun ihmiskunta tekee itsemurhaa.
(kerto)
Sun kanssas katson maailmaa
Ja samaa unta nà  à  à  à  à  à  à  à ¤à  à  à  à  à  à  à  à ¤n
Kuin hullu huudan rakkauteni perà  à  à  à  à  à  à  à ¤à  à  à  à  à  à  à  à ¤n!
Sun kainaloosi kà  à  à  à  à  à  à  à ¤perryn
Ja jos sallit yà  à  à  à  à  à  à  à ¶ksi jà  à  à  à  à  à  à  à ¤à  à  à  à  à  à  à  à ¤n
Ja kun aamu on, en tiedà  à  à  à  à  à  à  à ¤ missà  à  à  à  à  à  à  à ¤ herà  à  à  à  à  à  à  à ¤à  à  à  à  à  à  à  à ¤n.
Kà  à  à  à  à  à  à  à ¤y tuuli là  à  à  à  à  à  à  à ¤pi pà  à  à  à  à  à  à  à ¤à  à  à  à  à  à  à  à ¤ni, etelà  à  à  à  à  à  à  à ¤stà  à  à  à  à  à  à  à ¤ pohjoiseen
Oon yksin ajatusten raunioilla
Ikuisesti kolisevat sanat tyhjyyteen
On jà  à  à  à  à  à  à  à ¤lleen tuskan viitta hartioilla.
kerto
Viidestoista yà  à  à  à  à  à  à  à ¶, se saapuu aina uudelleen
Taas huomaan kahden viikon unohtuneen
Jà  à  à  à  à  à  à  à ¤i iholleni hiekkaa rannan autioituneen
Voi olla ettà  à  à  à  à  à  à  à ¤ vihdoin pà  à  à  à  à  à  à  à ¤à  à  à  à  à  à  à  à ¤sen uneen.
kerto x 2