Ik was amper negen
Hoe kon ik toen al weten
Dat wat m'n moeder zei
Het beste zou zijn
Voor hen maar ook voor mij
Geef het gewoon wat tijd
Jaren later zestien
Ik zag en werd gezien
Raakte mezelf kwijt
En het geschreeuw van vreugde
Wat een vreemde jeugd
Het ging als een waas voorbij
Je bent je eigen rode draad
Maar onthoudt wie er naast jе staat
Ik ga terug in de tijd
En dan zul je altijd ziеn
Dat alles goed komt bovendien
Want in een mum van tijd
Leerde ik leven als een man
Die zichzelf dragen kan
Nu bedank ik jou
Jij bleef mij altijd trouw
Achttien jaar volwassen
'K Vond haar bij me passen
Althans dat dacht ik toen
Werd ik drieëntwintig
Begreep mezelf voorzichtig
En kreeg iets meer fatsoen
Je bent je eigen rode draad
Maar onthoudt wie er naast je staat
Ik ga terug in de tijd
En dan zul je altijd zien
Dat alles goed komt bovendien
Want in een mum van tijd
Leerde ik leven als een man
Die zichzelf dragen kan
Nu bedank ik jou
Jij bleef mij altijd trouw
Vandaag kijk ik je aan
Is 't alweer jaren later
Je hebt me op de toekomst voorbereid
Mede dankzij jou
Ben ik wie ik wil zijn
Dat raak ik nooit meer kwijt oh
Want ik ga terug in de tijd
En dan zul je altijd zien
Dat alles goed komt bovendien
Want in een mum van tijd
Leerde ik leven als een man
Die zichzelf dragen kan
Nu bedank ik jou
Jij bleef mij altijd trouw