Ir rīts un kāda laiva slīd
Gar krastiem aizaugušiem
Tos koki ar skanēm kopā tur
Kā rokās sadevušies
To moje dziecko pachnące śpi, lśni powietrze, które wydycha.
Śpią jego nóżki zdziwione ziemią, śpią jego rączki dotykiem zmęczone.
Śni mu się mama, tata i morze, widzi pod jasną wodą muszelki,
Konewką żóltą robi dezcz na morzu, żółwiem zielonym robi sztorm na morzu.
Woda się uspakaja, perełka zasypia, lśni powietrze, które wydycha...
Gar kailu krastu laiva slīd
Te upe izpletusies
Ja nav, kas krastu kopā tur
Tas upei nepretosies
Tie krasta koki vislabāk zin'
Ka pa vienam upe tos nozog
Tie savas saknes kopā vij
Vien otram spēku dodot