Svefninn laðar, lr hjᠭ鲮
Lð sem 駠ann 駠lifað hef.
Fólk og furðuverur
hugann bᰡr andann hvr.
Lokbr᭠mm 泩 uns
vakna endurn沰ur
Viðlag:
ޡð er sumt sem maður saknar
vöku megin við.
Leggst ut af ᠭ鲠slokknar.
Svum önnur svið
vefnrofunum finn 駊sofa lengur vil.
g veit að ef 駠vakna upp
finn 駠aftur til.
Svefninn langi laðar til s
lokkafulla 涩 skeiðs.
Hinsta andardrᴴinn.
Andinn yfirgefur husið
hefur sig til himna
við hliðið br drottinn
Viðlag...