Oneirobaths - 6 Tetragwnika Lyrics

Έχω την ασπίδα μου στην πλάτη μου και δεν φοβάμαι βέλη
Μοιάζετε με αρκούδες που χορεύουν τσιφτετέλι
Δεν νοιάστηκα ποτέ να μάθω το κοινό τι θέλει
Είδα πολλές αρχές για αυτό και έμαθα τα τέλη

Αυτό που ακούς δεν θα πετύχει
Γιατί είναι όσα έχω και το άφησα στη τύχη
Δεν πίστεψα την τύχη μου την άφησα να φύγει
Για αυτό κάθε κουπλέ μου στα σκουπίδια καταλήγει

Γράφω μόνο αλήθεια , λογικό να μη μα ακούνε
Βαριούνται την αλήθεια μες στα ψέματα που ζούνε
Είμαι απ' τα παιδιά που πέφτουνε μα προσπαθούνε
Να λέμε ρε γαμώτο κάναμε όσα μπορούμε

Είμαι πάντα αγχωμένος, ενώ όλα παν καλά
Ενώ είμαι βολεμένος , νιώθω όλα παν σκατά
Και δεν είναι πως τα δώματα τα φτιάχνουνε στενά
Απλά βάζω το μυαλό μου σε 6 τετραγωνικά

Άμα δεν έχω να σου πω κάτι σωπαίνω
Ουρανοκατέβατο το κέφι περιμένω
Από τους ανθρώπους τίποτα δεν περιμένω
Δεν με καταλαβαίνετε δεν σας καταλαβαίνω (τέλος)

Και ψάχνουμε να βρούμε όσα δεν έχουμε
Είμαστε φυγόπονοι και λέμε πως αντέχουμε
Είδα στη μουσική όσα η μάνα μες στα μάτια τους παιδιού της
Δίνω τόση αγάπη που δεν το χωρά ο νους της

Και πάλι πίσω
Γυρνάω γιατί υπάρχει ένα μέρος να γυρίσω
Πονάω γιατί πρέπει την αγάπη να κρατήσω
Βοήθησα εμένα να μπορώ να βοηθήσω

Πάλι , πάλι γαμώτο λέω τα ίδια και τα ίδια
Έβγαλα το κουπλέ μου από τον λάκκο με τα φίδια
Έμαθα την αξία που κοστίζουν τα μολύβια
Έχω χρυσό στα χέρια μου δεν είναι δαχτυλίδια


Μονολογώ , μόνο λόγω , μονολόγου
Στίχοι, στοιχίζουν την δουλειά του ψυχολόγου
Στίχοι , στοιχίζουν τα κουπλέ του παραλόγου
Και εγώ να λέω τα δικά μου άνευ λόγου

Και λέω θα ναι αυτός ,ο τελευταίος καπνός
Μετά κάθομαι καπνίζω σα μαλάκας προφανώς
Ψάχνω σκοτάδι για να γράφω διαρκώς
Και μετά γκρινιάζω που δεν βλέπω το φως

Αγάπησα το μαύρο όχι τα χρώματα
Τις σκιές που κάπως φεύγουν απ' τα σώματα
Τα παλάτια που είναι κρυμμένα μες στα δώματα
Και τα ονόματα , που δίνουν αντισώματα
(Ονειροβάτης)

Και αύριο θα γράφω με χαρά
Να το ακούνε να χορεύουν τα παιδιά
Μέχρι να πιστέψουμε πως είμαστε καλά
Καληνύχτα, 6 τετραγωνικά.