Hoe kom ik hier terecht?
zijn alle goden boos
dat ik mijn leven zo dwaas heb geleefd,
zo bijna gedachteloos?
dit is mijn grote dag...
't is over, nog voor het begon.
ik sloot mijn ogen voor wat ik wel zien
maar niet verdragen kon.
ik gaf de schuld aan de sterren,
het lot, de stand van de maan,
en ik was blind voor de waarheid,
de waan van mijn lege bestaan.
ik zie het nu, en het steekt mij,
ik zie het nu, en het breekt mij...
en dat het zo ver is gegaan.
wat wil ik nog met hem?
waar hou ik nog aan vast?
ook al blijft hij heel zijn leven bij mij
'k ben hem enkel tot last.
dit is mijn grote dag...
't is over, nog voor het begon.
ik sloot mijn ogen voor wat ik wel zien,
maar niet verdragen kon.
ik gaf de schuld aan de sterren,
ik vroeg de goden om raad.
en ik was blind voor de waarheid:
ik zag het een beetje te laat.
maar ik zie het nu, en het breekt mij...
ik zag het een beetje te laat,
te laat...