Sprookjes kennen soms geen happy end
Ook al ben je dat als kind zo gewend
Met jou was voor mij een groot sprookjesfeest
Tot jij mij zei dat jij nooit eerlijk bent geweest
Je gaat en voor ons valt het gordijn
Hoe het was, zo zal het nooit meer zijn
Ik weet dat ik net als jij, toch weer verder moet
En wat hou jij je goed ondanks tranen te lachen
Lachen dat kan ik niet, ik zie er de grap niet van in
Huilen dat kan ik niet, het heeft voor mij geen enkele zin
Het doet zo pijn, leeg te zijn
Ik weet niet goed
Of ik nu lachen of huilen moet
Maar wie weet dat ik jou een keer vergeet
Net als bij sprookjes ik het einde niet meer weet
Jij bent het mooist dat mij overkomen is
Weet dat ik je mis, ons gelachen en ons huilen
Lachen dat kan ik niet, ik zie er de grap niet van in
Huilen dat kan ik niet, het heeft voor mij geen enkele zin
Het doet zo pijn, leeg te zijn
Ik weet niet goed
Of ik eigenlijk nu lachen of huilen moet
Tijden van ons sprookje is zo iets geks
Hoe mijn held wordt betoverd
Van een prins in een heks
Oooh
Lachen dat kan ik niet
Daar wil ik even nog niet aan
Huilen dat kan ik niet
Ook al is het lachen mij vergaan
Het doet zo pijn, leeg te zijn
Ik weet niet goed
Of ik eigenlijk moet lachen of huilen
Lachen dat kan ik niet
Daar wil ik even nog niet aan
Huilen dat kan ik niet
Ook al is het lachen mij vergaan
Nou tot ziens
Ik heb hier tegen op gezien
En wie weet, een keer dat ik wel weer lach
Misschien
Lachen om jou misschien