Niks wordt echt gezegd, terwijl er volop wordt gepraat
Praat
Niks is duidelijk en niks is meer waarop het staat
Staat
Misgelopen, eer vervormd in eindeloze haat
Haat
Tegenstrijdig van vooruitgang, het is nu te laat
Laat
Eigen beeld van ruis in je hoofd
Concentratie verloren
Zoekend naar woorden
Index totaal verdoofd
Structureel naar de kloten
Zo verdwijnt gestaag het licht
Door weerkaatsing afgericht
Is de boodschap stil gaan staan
En in stommiteit vergaan
Dimmend in de duisternis
Gedachten ontdaan van stabiliteit
Verdrinkend in de ergernis
Van alle stemmen van de mensheid
Schoon ontstaan
Volleerd gegroeid
Oud verleerd en
Tot stof vergaan
Haat gesproken
Lof afgemaakt
Lef gebruikt en
Levens gebroken
Niets gelaten
Niks opgebouwd
Nooit vertrouwd en
Altijd maar praat
Tijd verlopen
Ruimte verrekt
Geest blijft dicht en murf blijft open
Zo verdwijnt gestaag de plicht
Door verplaatsing afgericht
En het punt is stil gaan staan
In stupiditeit verwaand
Subjectief ligt de geest in uitspraak
Verwoordend in de afspraak
Verwondend in de objectiviteit
Verliest de kudde de persoonlijkheid
De anomalie van eigenzinnigheid verstreken
Verbasterd en glad gestreken
In de kern veranderd van openheid
En verdringend een bron van eerlijkheid
Star vooruit door de stroming van de tijd
Steeds verder tot de afzondering verleid
Een egocentrisch bestaan vol van leed
Die de gedachten van binnen aanvreet
Een woord van laster en oneerlijkheid
Die de meningen verdrukt en leugens verspreid
Zonder erkenning van het ware feit
Dat een echte dialoog de geest verrijkt
Hoe verwacht je dat ik mee moet leven
In een menselijk medeleven
Waar het om gaat is diep gesmoord
En in lagen verstopt en verkeerd verwoord
Ik raak gestoord
Ik krijg niks meer mee
Wat een onzin
Jouw woord is niets waard
Het draait alleen om mij
Ik ben de belangrijkste
Je mening wordt niet meegerekend
Dat kan me geen reet schelen
Vanuit het verleden tot het heden
Verplaatst zonder subtiele reden
De spraak verbasterd en verstomd
Tot een chaos die de leugens vermomd
Alles wat langs elkaar loopt en zonder reden vaart
Afgedankte dankjewel en stank voor dank vergaard
In de zin zo stom gelegen dat het nergens meer om gaat
In de uitspraak zo verlegen dat het nergens meer op staat