Servet Kocakaya - Ankara Lyrics

Akþamüstü hüzün çöker
Ankara’nýn çehresine
Iþýklarý çabuk düþer
Evlerinin perdesine
Benim derdim bana yeter
Behey hatýralar, behey sevdalar.

----

Ankara

Ýlk, orta ve liseyi küçük bir þehirde,
Yüksek okulu Ankara’da okumalý insan
Einstein’ý, Georges Politzer’i Ankara’da öðrenmeli
Öðrenci yurdunun kapýlarý kapanýrken anlamalý Nazým Hikmet’i
Dost dost diye nicesine sarýlýrken insanlar, Sakarya’nýn esmer
yüzünü görmeliydi Aþýk Veysel.
Daha aðýr çalýnmalý misket, halaylar susmalý
Konsolosluklarýn güvenliði saðlanmalý
Eskortlara yol açýlmalý meclis kavþaðýnda
Periþan olmalý kredi yurtlarýn harç kuyruðunda
Akþam da "haraca baðlmalý Beytepe Öðrenci Yurdu’nu"
Sonra utanmalý, arkadaþ olmalý "zengin çocuklarý"yla
Cuma geceleri öðrenci sokaðýnda bir meyhaneye gitmeli,otobüs bileti
garantiye alýnýp, kalan paranýn 1/4’üyle bira içmeli, sonra da iki adým
ötede bir çorbacýya dalmalý, az çorba söyleyip iki ekmek yemeli
"Ýþçiler, memurlar, öðrenciler Ankara’da yürümeli"
Alýþ veriþ yapmalý daha sonra, sinemaya gitmeli
Ve Ankara’da aþýk olmalý insan.Okul bitince de çekip gitmeli,
bir daha da dönmemeli.