Έχω ποντάρει τα πάντα
Είμαι μόνος μου μια μπαλάντα
Έχω αλλάξει δεδομένα να με θέλουν στα κανάλια
Ονειρευόμουν μια μέρα να φύγω πριν τα 40
Rockάρω σαν τον Santana (ehh)
Παραπάνω απ' τα απλά μάτια
Βλέπω βαθιά τις σκιές
Ότι έχουμε ζήσει ταινία με θολές σκηνές
Καταφέρνω τα πάντα δίχως συναναστροφές
Παρέα με τις νυχτιές
Ήμουν αυτός σαν βιβλίο χωρίς τέλος
Αν με θέλεις πίσω όσα ήξερες κάποτε τέλειωσαν
Στα μάτια μου πετρωμένη δίνω την Μέδουσα
Με θέλουν οι θεοί νεκρό, Κασσιόπεια του μέλλοντα
Και λίγα, τα γραπτά σας λίγα να με ρίξουνε
Παρακαλάνε τον θεό μήπως μ' αγγίξουνε
Παλεύω να πετύχω σαν Romeo για τις δουλειές
Και θα 'ρθει η μέρα που τα flash τους θα με πνίγουνε
Μεσσίας της φάσης
Φέρνω την εποχή των παγετώνων και τον καύσωνα παγώνουμε
Αυτοφυής είμαι σαν ανεμώνα, λευκούς χιτώνες μου στρώνουνε
Τα πιόνια σπασμένα στο πάτωμα
Σπίτια των δικών μου οπλοστάσια
Στιχουργικής ερμηνείας εργοστάσια
Ποιος να κρίνει ότι κατάφερα
Με ρίμες γέμισα καμβάδες
Πριν να γράψω αυτό έχω γράψει άλλα χιλιάδες
Χαρτιά πακεταρισμένα σε στιβάδες
Αγνά στίγματα μελανιού, χιονονιφάδες
Δεν αρκεί απλά να αγαπάς για να νιώσεις την ενοχή
Δεν νιώθουν όσα νιώθω τόσο σε άλλη εποχή
Δαιμονικά μυαλά μασόνων κλέβουν την σκηνή
Υπόσχομαι να 'μαι εκεί
Ήμουν αυτός, δεν υπολόγιζα τίποτα
Κάνω για δέκα, μόνος κλείνω τον ορίζοντα (ehh)
Μυαλό πολύ μπροστά
Μέρες τους παίρνει να με μάθουν σαν ορίζουσα
Και τώρα, τώρα φιλάν τα πόδια του Μεσσία
Που ήσασταν όλοι εσείς, δεν μου δίνατε σημασία (hey)
Τώρα στην πλάτη μας ηγεσία
Τώρα στα χέρια μας εξουσία
Μεσσίας της φάσης
Φέρνω την εποχή των παγετώνων και τον καύσωνα παγώνουμε
Αυτοφυής είμαι σαν ανεμώνα, λευκούς χιτώνες μου στρώνουνε
Τα πιόνια σπασμένα στο πάτωμα
Σπίτια των δικών μου οπλοστάσια
Στιχουργικής ερμηνείας εργοστάσια
Ποιος να κρίνει ότι κατάφερα
Μεσσίας της φάσης
Φέρνω την εποχή των παγετώνων και τον καύσωνα παγώνουμε
Αυτοφυής είμαι σαν ανεμώνα, λευκούς χιτώνες μου στρώνουνε
Τα πιόνια σπασμένα στο πάτωμα
Σπίτια των δικών μου οπλοστάσια
Στιχουργικής ερμηνείας εργοστάσια
Ποιος να κρίνει ότι κατάφερα