Tamboerijn - 1000 Liedjes Lyrics

Met duizend liedjes in mijn kop
Een ouwe gitaar met verroeste snaren
Trek ik, god weet hoeveel jaren al
Doorheen het vlaamse land

Van theater tot café,
Ik heb ze allemaal mogen smaken
'k heb er vrienden kunnen maken
Van maaseik tot aan de zee

Want ik was een snaak van 14 jaar
Die verliefd was op een gitaar
Die zijn haar heeft laten groeien
En met de muze is gaan stoeien

'k heb veel gedronken en gevrijd
Meestal achter de coulissen.
'k zal de vele liefjes missen
Uit mijn vrijgezellentijd
't was vaak niet erg katholiek
Maar ach wil het mij vergeven
Dat ik eens heb durven leven
Met het bier en met anniek

Want ik was een snaak van 18 jaar
Die verliefd was op een gitaar
Die zijn haar heeft laten groeien
En met de muze is gaan knoeien

En of ik nu contesteer
Of ik de mensen amuseer
't kan me allemaal niet veel schelen
Als ze zich maar niet vervelen
Want ik ben geen pacifist
Die hier zijn wijsheid komt verkonden
Geen profeet door god gezonden
Geen vermomde communist

Ik ben gewoon een rare kwast
Dolverliefd op een houten kast
Ongekamd en ongeschoren
Maar voor het geluk geboren